 |
Nu zeven
jaren later,
Is er
nog steeds gemis.
Een
ieder die dit meemaakt,
Weet
exact wat missen is.
Al
pronkt hier nu jou foto,
In een
glasplaat bij onze haard.
Is jou
knuffelbeest in een lijstje,
Voor
ons het meeste waard.
Soms is
je moeder treurig,
En
vertoont haar oog een traan.
Hoef ik
haar niet te vragen.
“zeg
schat waar denk je aan “
Dan
weet ik ze mist haar meisje,
Zo
onschuldig en zo klein.
Ohw god
waarom moest jij nu,
Dat
kleine engeltje zijn
|
|
